Bart Verhaagen

Ik voel een aarzeling als ik iets over mezelf opschrijf. Hoe kan ik je duidelijk maken wie ik ben? Ik zal met wat feitelijkheden beginnen:

 

Nest

Als tweede in een gezin met vier kinderen groeide ik op in Heerde. Gelukkig, veel buiten met padvinderij en tennis, een beetje een ‘loner’. Ik wilde psychologie studeren maar dat werd me sterk afgeraden; de arbeidsmarkt was in de jaren tachtig slecht voor psychologen. Mijn alternatief was techniek; ik repareerde graag cassetterecorders en andere subtiele apparaten. Dus werd het werktuigbouwkunde in Delft. Ik leerde nog meer logica en stevigheid in redenaties. Op mijn studentenvereniging Virgiel werd ik voorzitter van het Bestuur. De sterkste herinnering hieraan was het eerste moment dat ik in de sociëteitszaal ongeveer 400 half-dronken studenten moest toespreken. Ik stond op een barkruk en moest zeker een half uur wachten voordat de hele zaal stil was. De onzekerheid en de stille kracht in hetzelfde moment door mijn lijf voelen gieren. Ik weet niet waar deze kracht vandaan kwam – hij zat gewoon in me.

In Delft leerde ik Jacobi kennen en uit ons huwelijk kregen wij zes kinderen. We streken neer in het ruime groen van de Hoven, net buiten Zutphen. Vrijeschool, relatief makkelijk leven met veel vrienden totdat ons huwelijk in 2017 ten einde liep. Het was net alsof dit deel van mijn levensboek klaar was – er moest ruimte worden gemaakt voor iets nieuws. De rouw was hevig. Ik voelde me verloren nu het ideale plaatje met alle verwachtingen eromheen uit elkaar was gevallen. Langzaamaan kwam er weer licht – een intieme relatie met een prachtige vriendin en een roep naar diepe spiritualiteit in mijn leven.

 

Werk

De eerste drie jaar na m’n studie was ik programmamanager in de automobielindustrie. Maar eigenlijk was deze wereld te hard voor me. Ik kon er niet tegen dat ik altijd achter de feiten aanliep, dat ik boze klanten en leveranciers sprak die gelijk hadden omdat wij/ik er een zootje van maakte. Later werd ik leidinggevende van een afdeling binnen Stork; 35 voornamelijk vrouwelijke medewerkers die werkten met allerlei moeilijk peilbare dynamieken onderling. Ik vond het lastig om drie jaar lang met dezelfde mensen te werken en naar dezelfde plek te gaan om te werken. Ik werd trainer/procesbegeleider op het hoofdkantoor en mocht MT’s begeleiden bij de invoering van Total Quality Management. Erg leuk. Daarna kwam ik uit bij het trainingsbureau De Boer en Ritsema van Eck waar er een wereld voor me open ging. Ik was weer terug in de psychologie! Na zeven jaar begon ik voor mezelf en dat is nog steeds zo. Heerlijk om mijn eigen weg te gaan.

 

Wie ik ben

Mensen zeggen vaak dat ik een rustige trainer ben. Met een twinkeling in mijn ogen. Geïntrigeerd door de waarheid. Theorieën en modellen die allemaal met elkaar samenhangen. Ik ben misschien wel meer een trainer dan een coach. Meer een docent dan een teambegeleider. In mijn privéleven houdt ik van mountainbiken en ecstatic dance, van vrienden en tantra. Ik ben vegetariër en drink geen alcohol, rijdt in een oude Volvo op gas en woon heerlijk in het groen buiten Zutphen.

In mijn woonkamer staat een flip-over waarop ik mijn ontdekkingen bijhoud. Hieruit ontstaan soms artikelen die ik op deze website post. Tijdens mijn trainingen probeer ik nieuwe inzichten uit. Ik doe een poging om het uit te leggen en daarmee leer ik hoe het eigenlijk zit. De reactie van de groep geeft me inzicht of ik niet te ver aan het afdwalen ben in mijn gedachtewereld.

Je zou soms bijna denken dat er een oude boeddha meester in mij schuilt. Ik maak geen ruzie, ben gelijkmatig en houd van een grap temidden van intense diepgang.

Wat leuk dat je dit allemaal leest 😉  Heb je een beetje een beeld gekregen? Hieronder nog een foto van mijn eerste bergtocht op blote voeten in Zuid-Frankrijk.

 

 

 

 

 

 

.